Wszystkie materiały umieszczone na tej stronie (zdjęcia, filmy, teksty oraz grafiki) są moją własnością i podlegają ochronie prawnej. 

Materiały zawarte na niniejszej stronie mogą być wykorzystywane lub rozpowszechniane jedynie w celach informacyjnych oraz wyłącznie z notą o prawach autorskich oraz ze wskazaniem źródła informacji po wcześniejszym uzgodnieniu z autorem. 

Speyside to kraina destylarni – więc nie mogło zabraknąć po drodze ich zwiedzania. Pierwsza z nich to Benromach. Po zakwaterowaniu w Elgin byliśmy jeszcze w Burghead – bardzo ładne portowe miasteczko oraz w ruinach zamku Duffus.

Dwunasty dzień rozpoczęliśmy od destylarni Glen Moray w Elgin - udało się zrobić fotki w magazynie przy beczkach, bowiem zwykle nie wolno. Po Glen Moray przyszła kolej na Glenlivet. 

Drogą przez Tomintoul wjechaliśmy do Aberdeenshire, oglądając kolejno: Balmoral, Breamar, Breamar Castle, Craigievar Castle, Kildrummy Castle, lądując na nocleg w Ballater.

Kolejnego dnia z rana, poprzez przełęcz Devil’s Elbow, Menzies Castle, Aberfeldy, Falls of Dochart, objeżdżając Loch Earn, Crieff, dojechaliśmy do B&B w Dunfermline. Popołudnie to wypad do St.Andrews i Crail.

Będąc w Dunfermline trudno było by nie wstąpić do Deep Sea World. W deszczowej aurze wczesnym popołudniem przejechaliśmy przez Forth Road Bridge do Edynburga.

Pierwszy dzień w Edynburgu, po zakwaterowaniu blisko samego centrum (10 minut marszu od Royal Mile), zwiedziliśmy National Museum of Scotland oraz Royal Museum. Spacerkiem przez centrum, wstępując po drodze do Scotish National Galery, dotarliśmy do Ogrodów Królewskich i Carlton Hill.

Drugi dzień w Edynburgu rozpoczęliśmy od zwiedzania zamku. Potem spacer Royal Mile aż do Holyrood House i szkockiego Parlamentu.

Trzeci dzień to zwiedzanie okolic Edynburga. Jako pierwszy Tantallon Castle – ruiny zamku nad samym brzegiem i widoczna dość blisko Bass Rock. 

Potem Kaplica Rossylyn (znana m.in. z filmu Kod da Vinci) i powrót do Edynburga – wizyta w najstarszym pubie – The White Hart Inn.

19 wrzesień 2007 – to dzień wyjazdu nie tylko z Edynburga, ale i ze Szkocji.  Przejechaliśmy przez Melrose z bajecznymi ruinami katedry, przez Dryburgh i Jedburgh. Po południu dojechaliśmy do Carter Bar – to granica Szkocji. 

Relacja fotograficzna czy też materiał wideo nie oddadzą piękna Szkocji. To trzeba zobaczyć i odczuć. Szkockich klimatów nie da się przenieść gdzie indziej. Tą wyprawą z roku 2007 zrealizowałem jedno ze swoich marzeń. Sądzę, że postawię jeszcze swe nogi na ziemi szkockiej – jest jeszcze wiele miejsc w Szkocji, które chcę zobaczyć.

Pierwszym miasteczkiem na naszej drodze było Dumfries (powyżej ja z Mateuszem przy XII-wiecznym moście Devorgilla), a następnie byliśmy w parku krajobrazowym Caerlaverock oraz pobliskim zamku.Następnie wzdłuż zatoki Solway pojechaliśmy do Sweetheart Abbey z 1273 roku.  Pierwszy dzień - dzień pełen wrażeń - zakończyliśmy na polu kampingowym (pierwsza, a zarazem ostatnia noc w namiocie).

Drugi dzień w Szkocji to m.in. Twynholm - dom rodzinny Davida Coultharda (szkockiego kierowcy F1), kamienne kręgi Cairn Holy (3 tysiące lat p.n.e.), opactwo Glenluce z 1192 roku oraz przepiękny półwysep Mull of Galloway.

Trzeci dzień to przejazd przez Luss nad Loch Lomond, przełęcz Rest and be thakful oraz słynny z piosenki McCartney'a - Mull of Kintyre.

W czwarty dzień napotkaliśmy na dwie przeszkody. Pierwsza to załamanie pogody – zrobiło się deszczowo i chłodno. Druga – to nieprzewidziany brak miejsc noclegowych w okolicach Fort William (trafiliśmy na mistrzostwa w kolarstwie górskim). Przez  pierwszą część dnia realizowaliśmy założony plan podróży: Dunadd, Stockavallin, Kilmartin, zamek Carnasserie oraz zamek Stalker. 

Prognozy pogody dla zachodniej Szkocji były niekorzystne na najbliższe dni – toteż plany podróży zostały zweryfikowane. Skierowaliśmy się na wschodnią część Szkocji. Wracając w stronę Fort William, zatrzymaliśmy się w Glenfinnan. Kolejnym etapem był zamek Urquhart nad Loch Ness, na nocleg zajechaliśmy do Inverness.

Szóstego dnia wyruszyliśmy na północny kraniec Szkocji, robiąc przystanki w Dornoch i Dunrobin Castle. Przykrą niespodzianką była nieczynna w sobotę destylarnia Clynelish. W okolicach Lybster  zwiedziliśmy  Camster Cairns, Hill o Many Stanes  oraz Cairn Of Get. Po południu byliśmy przy latarnii morskiej w Duncasby Head. Na parkingu przy latarnii nawigacja pokazała dokładnie 2.700 km do domu.W drodze do Thurso byliśmy w John o'Groats  (lands end), przy siedzibie królowej w Mey oraz na plaży Dunnet Bay.

Kolejny dzień to podróż w kierunku zachodnim wzdłuż północnego krańca Szkocji. Strathy Point, Tongue, Loch Eriboll, Smoo Cave, Kylestrome, Advereck Castle – to kolejne atrakcje na trasie naszej podróży.Siódmy dzień kończymy w Ullapool.

Drugi tydzień w Szkocji zaczynamy od wodospadów Ardessie nad Little Loch Broom. Później niezamieszkałe tereny z górami i jeziorami: Loch Ewe, Gairloch, plaża Red Point, Loch Bad an Sgalaig, tajemnicza góra Slioch nad Loch Maree i droga przez piękną dolinę Glen Carron. Późnym popołudniem dojeżdżamy do Dornie, gdzie na połączeniu trzech jezior stoi słynny zamek Eilean Donan. Po nocy spędzonej w B&B niedaleko zamku, rankiem poprzez Plocton wjeżdżamy na wyspę Skye.

Na wyspę Skye wjechaliśmy 11 września 2007 roku. Na wyspę wjeżdża się bardzo ładnym mostem. Nowo wybudowany most był pierwotnie płatny - do dnia dzisiejszego stoją tam rogatki i szlabany. Pierwszy przystanek zrobiliśmy przy destylarni Talisker. Oczywiście - obowiązkowe zwiedzanie, degustacja oraz zakup pierwszego single malta. W południe zwiedziliśmy jeszcze skansen wsi szkockiej w Kilmur - Museum of Island Life.

Popołudniem zakwaterowaliśmy się w przemiłym B&B w Digg - "Bayview". Widoki z sypialni oraz z salonu zapierały dech. Tego dnia zdążyliśmy jeszcze zobaczyć Kilt Rock, połazić po plaży Staffin, oraz siedząc na skałach, obserwując przypływ, spożyć single malta. 

Drugi dzień na wyspie zaskoczył nas bardzo ładną pogodą. Od samego rana słońce coraz bardziej przedzierało się przez chmury. Zaplanowaliśmy wyprawę na Quirang - i dzięki takiej pogodzie mogliśmy podziwiać widoki ze szczytu na wszystkie kierunki, widząc zarówno ląd w Szkocji, jak i Hebrydy.  

Po zejściu z Quirang pojechaliśmy do Digg - odświeżyć się i popołudnie to wyprawa na Old Man of Storr. Początkowo pogoda była bardzo ładna -jednak szybko przyszło załamanie - deszcz był coraz silniejszy, i wycofaliśmy się nie wchodząc na samą górę. Objechaliśmy jeszcze zachodnią część wyspy aż do Neist Point - i tu także pogoda pokazała na swoje szkockie oblicze - deszcz i mgła.

Jednak, jak widać na zdjęciach, pogoda nie dopisała. Neist Point był w zasadzie niewidoczny - tak mocna mgła spowiła cały przylądek. Długi marsz od auta aż do latarni - wąską ścieżką w górę i w dół. Niestety - mgła uniemożliwiła podziwianie widoków z tego przylądka. Późnym popołudniem wróciliśmy do Digg. Następnego dnia wyjeżdżaliśmy ze Skye. W moim odczuciu - najpiękniejszego miejsca nie tylko w Szkocji.

Szybko przyszedł czas opuszczenia Skye – kilka zdjęć przy drodze w okolicach Sligahan oraz w Kyleakin z widokiem na most łączący ląd ze Skye i pojechaliśmy doliną Glen Shiell w stronę Speyside. W drodze do Inverness pojechaliśmy drogą po wschodniej stronie Loch Ness (postój na punkcie widokowym Suidhe). 

W podróż do Szkocji udałem się wraz z moim siostrzeńcem, a zarazem chrześniakiem -  Mateuszem. 30 sierpnia 2007 roku Fiatem Stilo MW wyruszyliśmy z Tychów i poprzez Czechy, Niemcy, Luxemburg, Holandię, Belgię, Francję w dniu 31 sierpnia przekroczyliśmy Kanał La Manche. Po kilku dniach przerwy, spędzonej u Asi i Darrena w Bracknell, 3 września z rana wyruszyliśmy w kierunku Szkocji.  W tym dniu w samo południe przekroczyliśmy granicę Szkocji.

  Już w czasach szkolnych, zarówno w czasie pobierania nauki w podstawówce, jak i w okresie uczęszczania do I Liceum Ogólnokształcącego w Bydgoszczy - a więc w latach dawnych - sporo czasu przeznaczałem na poznawanie Szkocji. To poznawanie to nie wyprawa na północny kraniec Wielkiej Brytanii, a także nie klikanie po internecie - bowiem wtedy jeszcze nikt nie znał internetu.   Cała wiedza o kulturze, historii, obyczajach, życiu Szkotów, a także jakiekolwiek przekazy zdjęć czy też filmów były ciężkie do zdobycia. Ale trud w ich pozyskiwaniu jeszcze bardziej zachęcał do zdobywania kolejnych informacji o Szkocji.  Przez lata marzeniem było pojechać tam i na własne oczy zobaczyć to, o czym czytałem i słyszałem.   

Po wejściu Polski do Unii Europejskiej, po tym jak moja córka Asia wyemigrowała do Anglii, nagle marzenie stało się całkiem realnym i w roku 2007 doszło do upragnionego wyjazdu.

Plan i trasę wycieczki układałem przez ponad rok - szperając i szukając ciekawostek po internecie. Spora ilość przewodników, map, atlasów, nawigacja, trochę sprzętu turystycznego, kamera i aparat oraz trochę pożywienia - samochód był gotowy do drogi.  

Obok mapka - przebieg naszej podróży na terenie Szkocji z zaznaczonymi miejscowościami noclegów. Blisko 4 tysiące kilometrów.

krzysztof@mordasiewicz.com

502 312 077